ماموریت پرتاب ریزماهوارههای ناسا لغو شد
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۰۷۳۲
به گزارش خبرنگار گروه ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا ماموریت ارسال یک جفت ماهواره کوچک به سیارکهای دوتایی را لغو کرده و فضاپیمای تقریبا تکمیل شده را برای یک فرصت بالقوه در آینده در انبار قرار خواهد داد.
مأموریت ریزماهواره جانوس(Janus) ناسا برای مطالعه دو سیستم سیارکی دوتایی مجزا طراحی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سازمان اعلام کرد، ماموریت جانوس را لغو کرده و قصد دارد این فضاپیما را برای طولانی مدت در گوشهای قرار دهد. این ماموریت که به عنوان بخشی از برنامه ماموریتهای کوچک و نوآورانه این آژانس برای اکتشافات سیارهای یا برنامه سیمپلکس (SIMPLEX) انتخاب شده بود، قصد داشت دو ماهواره کوچک را برای کاوش جفتهای مختلف سیارکهای دوتایی ارسال کند.
با این حال، پس از بروز مشکلات در ماموریت سیارک سایکی، پرتاب برنامه ریزی شده آن در سال گذشته به تعویق افتاد. جانوس در ماموریت سایکی یک محموله قابل حمل بود و پرتاب برنامه ریزی شده برای اکتبر ۲۰۲۳ (شهریور سال جاری) قادر به اجرای تمام و کمال اهداف برنامهریزی شده نبود.
این سیارک برای اولین بار در سال ۱۸۵۲ کشف شد و به اعتقاد دانشمندان، بقایای یک برخورد سیارهای در زمان شکلگیری منظومه شمسی است.
دن سکیرز، پژوهشگر اصلی جانوس در دانشگاه کلرادو، در جلسه ۱۲ ژوئیه (هفته گذشته) کمیته مشورتی گروه ارزیابی ریزماهوارههای ناسا گفت: این فضاپیما با هزینهای بالغ بر ۴۹ میلیون دلار تکمیل شده است. ناسا برای ماموریتهای انتخاب شده در این دور از برنامه سیمپلکس که شامل ماموریت جانوس و همچنین ماموریت موسوم به اسکپِید (ESCAPADE) و لونار تریل بلیزر بود، هر کدام ۵۵ میلیون دلار هزینه در نظر گرفته بود.
تام استاتلر، دانشمند علوم سیارهای ناسا گفت: هدف اصلی برنامه سیمپلکس این بود که بتواند این ماموریتهای پرخطر را با ماهوارههای کوچک انجام دهد و بخشی از خطر دقیقا همان چیزی است که اکنون رخ داده است. چگونگی بازیابی از آن، چه به طور خاص، برای پروژه جانوس و چه برای دیگر ماموریتهای ماهوارههای کوچک که با پرتابهای سایوز دچار مشکل میشوند، یک سوال باز است؛ در قالب یک بحث بزرگتر، گرفتن درسهایی از تجارب پروژه سیمپلکس تبدیل به چیز مفیدی خواهد شد.
در حالی که یادداشت ناسا راه را برای یک ماموریت جایگزین در آینده باز گذاشته است، هیچ مکانیزم رسمی برای بررسی منظم فرصتها برای استفاده از آنها وجود ندارد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: ناسا ریز ماهواره ماهواره سیاره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۰۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موجودات فضایی احتمالا به این دلیل منقرض شدهاند!
ایتنا - یک ستاره شناس معروف با ارائه نظریهای جدید احتمال میدهد موجودات فضایی در اثر انفجارهای پرتو گاما منقرض شده باشند.
دکتر فردریک والتر، استاد نجوم دانشگاه استونی بروک نیویورک، معتقد است که انفجارهای پرانرژی پرتو گاما که در کهکشانهای دوردست مشاهده شدهاند، میتوانند دلیل اصلی عدم برقراری ارتباط میان موجودات فضایی و انسانها باشند.
بر اساس گزارش روزنامه دیلی میل، والتر در نظریه جدید خود میگوید: محتمل ترین سناریو این است که تمدنهای فضایی در اثر انفجارهای پرتوگاما نابود و منقرض شده اند.
انفجارهای پرتو گاما یا GRB که ناسا آنها را قوی ترین انفجارهای جهان می نامد، هنگامی رخ می دهند که سوخت هسته ای قلب ستارگان غول پیکر پایان می یابد و آنها زیر فشار وزن خود فرو میریزند و انرژی گرانشی عظیمی را آزاد می کنند.
والتر توضیح می دهد: این پرتوها بسیار متمرکز هستند و اگر در سطح یک کهکشان گسترش یابند، می توانند تقریباً ۱۰ درصد از سیارات آن کهکشان را تحت تاثیر قرار دهند.
وی معتقد است که این تنها یکی از تفسیرهای ممکن است و آن را "نوعی بیماری" توصیف می کند.
بر اساس مطالعات چندین دهه رصدخانه پرتو گامای کمپتون ناسا، این انفجارها در کهکشان راه شیری که زمین در آن قرار دارد، نسبتاً نادرند. اما در کهکشانهای دوردست، این پدیده بسیار رایجتر است.
به گفته والتر، برآوردها نشان می دهد که هر ۱۰۰ میلیون سال یا حدود آن، یک انفجار پرتوگاما در هر کهکشان رخ می دهد.
وی اضافه کرد: در فاصله یک میلیارد سال، می توان انتظار داشت که تعداد زیادی از تمدن ها، در صورت وجود، نابود شوند.